Vart eg brått ei(n) Belieber?

Hadde aldri trudd eg skulle engasjere meg så sterkt i den godaste JB ;)
Tenåringshelten og fjortisidolet over alle.Her i heimen har eg ei på 9 (snart 10)  som har klart å smiska med seg sin kjære far på konsert om to veker. Dei gleder seg visst max.begge to ;)

Som lærar på ein ungdomsskule har eg etterkvart fått god innsikt i kor altoppslukande eit tenåringsidol kan vere...for ikkje å snakke om at eg var der sjøl! Duran Duran! Eg gjorde ALT for å kome meg på konsert då eg var 14. Etter store diskusjonar (og krangling) fekk eg endeleg lov å reise! Og jammen fekk eg meir respekt for at mine kjære foreldre faktisk stolte på meg. Konserten var ei stooooor oppleving.

Hurra, seier eg berre, for at Ålesund gjer eit enkelt lite grep og flytter tentamen/heildagsprøva iom det er ganske mange som skal på konsert. Det kaller ein å lytte til elevrådet OG dette er demokrati i praksis. Dei elevane som reiser avgårde på konsert vil nok yte maks på norskskrivinga si- DET trur eg! Må alle BELIEBERS få ei storarta konsertoppleving!!!!!(Dei blir nok dugandes mennesker sjølv om tentamen vart flytta.....)

 

 

 

lærarferieblogg ;)

Då har kvardagen inntatt heimen. Mi bloggkarriere er nok ikkje av dei mest intensive. Når ferien kom gjekk dagane med til så mykje anna. Denne ferien har vore maks avslappande i grunn. Og, når ein i tillegg er gressenke innimellom har eg fått lest ein del bøker og strikka akkurat så mykje som eg vil ;)
kaaanskje kjem bloggelysta over meg når kveldane blir lange og mørke.
Her kjem eit lite bilderas av siste månaden sine strikke/hekleprosjekt:



Verdens mjukaste skjerf til, meg sjølv, strikka i silk mohair frå sandnes. Fargane vart nett slik eg ville ha dei og det er rett herlig å ha på. Nesten slik at eg gleder meg til hausten sett inn for fullt og eg kan bruke det ;) Enn så lenge heng det til pynt i gangen min :)

Hekla lue-Som lærar i kunst og handverk, der oppgåva er strikk og tov, måtte eg prøve ut tråden før eg sette elevane i gang med dette. Lett at det tovar seg for mykje.(Og ja- veit kva eg snakkar om for å seie det slik ;) ) Prinsessa på(nesten) 9 vart superfornøgd med denne!

 

 

 Stjernegensar, ei kvar prinsesse må ha ein stjernegensar, visstnok ;) Denne dikta eg sjølv. Kom over noko restetråd i bomull- den mjukaste eg har kjent. MÅTTE berre prøve å lage noko i den. Så då vart resultatet slik. Meeeen, diskuterte ei stund med meg sjølv, det stod mellom å lage ein rosa dødningeskalle :O eller stjerner... Fann ut at det siste høva seg best :P Og eigaren vart veldig stolt over resultatet.

 



 

livets strikketøy

Ei av mine store interesser er strikking. Må alltid ha eit strikketøy liggande. For tida er det minstemor som skal få seg ny gensar som er mitt prosjekt ;) + +
På facebook kom eg over dette nydelige diktet som eg berre må dele:

  LIVETS STRIKKETØY ♥

Den gang vi kom til verden da fikk vi en presang,
et nøste med vår skjebne, og ingen vet hvor lang.
Da la vi alle masker opp til livets strikketøy,
der vil det stå i mønstret når vi jukset og vi løy.
Hver maske er en dag, og hver omgang er et år.
og alt vi gjør og sier i strikketøyet står.
Og mister vi en maske og lot den rakne ned,
det var kan hende venner vi aldri mer fikk... se.
Noen har et strikketøy med varme farger i,
det er de gode strikkersker som kjærlighet kan gi.
Men alle må vi strikke med det garnet vi har fått,
selv om det av og til kan virke kjedelig og grått.
Og når vi så blir eldre da tenker vi som så,
" Hvor mye er tilbake av livets strikketråd"?
Vi håper at det holder slik at vi kan felle av,
så tomme strikkepinner blir korset på vår grav.
Og møter vi St. Peter som vokter himlens port,
vi gir ham strikketøyet med alt som vi har gjort.
Da gransker han det nøye og sier,
" kjære barn, her oppe har vi bruk for en mengde opprekksgarn.
Da vasker himlens engler vårt garn så reint og hvitt,
de glatter det og ordner det til det blir knutefritt.
Det legges så på lager, så mykt og fint og bløtt,
--kan hende det skal brukes til barna som blir født ♥

Legger ved eit bilde av ei (!) av mine o`store hekleprosjektbrikker :P

Dokumentar om autisme

I dag gikk det en dokumentar av Louis Theroux på NRK2, om born med autisme og familiene deira. Det var rart å "sjå dette frå utsida". Denne kvardagen eg faktisk står i sjølv....
Lois Theroux sine dokumentarar går rett inn. Ingen spankulering rundt grauten. Han er ikkje redd for å stille dei tøffe spørsmåla.
Det kom veldig tydeleg fram i denne dokumentaren. Stor respekt for familiene som stilte opp og gav eit innblikk i livet deira.

Å leve med autisme er utfordrande. Å skulle skjerme, beskytte,legge til rette for i en evig runddans. Då min superhelt fikk si første diagnose var autisme ein av dei tilleggsdiagnosene eg frykta mest av alt. Dessverre var dette noko av det han endte opp med. Kvardagen vert så utruleg annaleis enn ein kan forestille seg.....
Hr. Theroux spurte ei mor om ho hadde det bedre no som sonen hadde flytta ut. Svaret var: Stressnivået er bra. Eit av elementa som skapte stresset er borte, men attende var tristheita. Det faktum at guten ikkje kunne bu saman med ho gav ei anna "byrde". Denne måtte ho berre leve med.

Og slik er det. Sorga tek nye vegar. Når ein står i stresset er det ei sorg over manglande "normalitet" i kvardagen. Når ein er i ein "normal"kvardag, fordi bornet er ein annan stad, vert det ei sorg over å ikkje kunne dele denne med det kjæraste ein har.
Dommedagskjensla legg seg mest som eit teppe over meg når eg tenker tanken heilt ut.....

Der fins så mange former for sjukdom og så uendelig mange sjukdomsbileter, men autisme er ein av dei diagnosene eg synest er "svart". Mellommennesklig kommunikasjon er så viktig og når denne går sine egne vegar og kanskje vert totalt fråverande er det krevjande. Ikkje minst for den som har autismen. No er det heldigvis slik at autistar er like forskjellige som alle andre, men i ukjende situasjonar og ofte heilt utan at ein ikkje-autist anar det, legg autismen seg som eit teppe over ein. Desse teppebelagte dagane skulle vore forbudt ;) - tenk hadde det vore så enkelt: herved forbudt!

Takk til Theroux for at han viser kva det dreier seg om, både på godt og vondt.
Så får ein brette opp ermene og prøve å gjere kvardagen så full av fargar som mogleg, med det svarte som berre ein minimal del av dagen ein legg bak seg <3

lesehest?

Lenge sidan eg har vore innom her. Dagane flyg :P
Den siste månaden i eit skuleår er hektisk, særlig når ein er norsk- og engelsklærar. Rettebunkane er store som uår ;) Har ikkje hnatt roa til å sette meg ned å blogge.
Meeen, noko eg alltid tar meg tid til er lesing. Beste måten å kople ut på.
Kom over ei nydelig bok då eg var i Oslo sist. Eg eeeeelskar å gå i bokhandel når eg spaserer rundt aleine. Hadde ein time for meg sjølv og den nytta eg til å besøke ein liten men herleg ARK butikk. Lukta av bøkene og synet av alle framsidene gjer berre så godt! (akkurat så sær er eg...).
Kom over ei Jette Kårsbøl bok: den lukkede bok. har lest i Din Nestes hus frå før av, og synest Kårsbøl er ein framifrå forfattar. Skuffa vart eg heller ikkje denne gongen.

Handlinga er lagt til slutten av 1800 talet og til 1930 åra. Den hoppar litt mellom desse to epokene, medan den nøster opp livshistoria til Fredrikke Leuenbebech. Etter nesten å ha blitt gidt med den satte og kjedelige presten Christian gjer denne heltinna "eit stunt" , og velger den livsglade Fredrik som tilbyr henne eit "fritt" ekteskap. Lite anar han om hennar begeistring og lite anar lesaren om kva desse to har i vente.
Dette er ei bok med eit rikt språk med innblikk i scenene som nesten gir ein "Ibsensk kjensle". Som kvinnelig lesar misser ein nesten pusten av korleis livet var på den tida. Takk og lov for kvinnekamp og alt den har medført.Og at vi har eit samfunn der ein kan vere den ein er uansett legning.
Eg gledde meg til kvar ledige stund eg kunne sette meg ned med denne boka. 


Etter dette las eg Ildmannen av Torkil Damhaug.
Eg er alt anna enn ei "krimdame". Har til trass for dette lest ein del meir krim dei siste åra. Fekk denne boka i bokklubben eg er med i. Hadde gløymt å avbestille :P Så då var det berre å gå i kast med den. Hurra for det! Ei knall bok!
Her herjar brannar for fullt. Lesaren er vitne til desse frå personal synsvinkel,1.person. Det å skulle tippe kven av personane ein les om i boka som er brannstiftaren er spennande. Det seier seg sjølv ca. midt i boka, men derifrå er fokuset ikkje lenger på brannane men på ei forsvinningsak som mest sannsynleg er eit mord. Hovedpersonane i boka er unge og lette å lede. Dette gjer også historia meir gripande.
Trudde lenge at eg visste kven mordaren var, men jammen lurte Damhaug meg der ;)

You go girl!

Alltid når eg er ute å "fær" må eg kjøpe meg ei ny bok. Likar å ha lesestoff til flyturar, sia dette ikkje er det kjekkaste eg gjer. Etter å ha vandra rundt i ein liten, snerte ARK bokhandel i Oslo enda eg opp med Helene Uri si "Kjerringer" (+ ei anna ei...).

Helene Uri vart eit hyggelig "bekjentskap". Ho skriv levande og godt. Ein forfattar som evnar at vi mest ser inn i personane.

I denne boka følger vi fire flotte damer i sin beste alder. Celeste,Jenna ,Frøydis og Ella som er fire akk så forskjellige av typer men som bestemmer seg for å danne ein klubb mot mannsjåvinistiske karer. "Hevnane" dei utfører er herlige :D Kunne godt ha tenkt meg å vore med i denne klubben ;)
I tillegg til å glede meg over kvinnelisten dei bruker vert vi godt kjent med kvinnene og deira forhistorier. Igjen viser det seg, som så ofte elles i livet, at førsteinntrykk slett ikkje alltid stemmer. Maska ein ikler seg skjuler mykje.....

Ei bok eg godt kan anbefale :)
Kjem heilt klart til å lese meir Uri!

Hekledilla

Jammen har eg ikkje fått hekledilla ;)
Har egentlig aldri vore noko til heklar, men smått om senn har eg begynt å prøve meg fram.
Akkurat no hadde eg eit heller stort parti av den turkise tråden som det er mest av på biletet, så då blir det eit "Pippisengeteppe" til prinsessa si seng <3 eg sper på med fargar som prinsessa sjølv velger ut....
Har kome ca. halvvegs på prosjektet- 84 down, 76 to go ;)

Greit å ha ein slik hobby når våren glimtar med sitt fråvèr.... Ikkje akkurat hyggelig å sjå snøen ligge langt ned i fjella og ullklea slett ikkje kan pakkast bort :P
Så då er det godt å kunne slite litt ekstra på sofaen med eit kjekt handarbeid mellom fingrane.....